ég labba heim úr skólanum kasta snjókúlum í bíla, skítsama þótt að mamma skammi mig, það er ekki til nein grýla, ég gleymi mér í stelpuherbergi að láta barbí ríða ken, skítsama hvað þú segir, ég er það sem ég hugsa, ég er það sem ég sé, á hverjum degi ég fer á fætur fyrir eðlisfræði, útlensku og stærðfræði, skrýtið að ég hati það en lifi samt í þessu kjaftæði, fólkið tekur mig sem fullorðinn en samt sem barn, er ég bæði? samt heyri ég engann lengur segja við mig ó litla krúsí æði.. and we go...