Hann stofnaði líka band með einhverri kerlingu sem hét Sweet 75 og spilaði þar á gítar… gáfu út held ég tvær plötur… ekkert spes… einhverskonar indie rokk

Ekki séns að sigta út bara fimm, eða setja í sæti en hér kemur minn listi í stafrófsröð!!!: (solo artists incl.) AC/DC Beatles Black Sabbath Bowie, David Death Don Caballero Dream Theater Faith No More Fantomas Godspeed… You Black Emperor! Iron Maiden Judas Priest Karate Lennon, John Metallica Mr. Bungle Naked City Nick Cave & The Bad Seeds Nirvana Patton, Mike Pink Floyd Pixies Radiohead Sigur Rós Slayer Sonic Youth Soundgarden Sugarcubes Testament Tool Waits, Tom ..Skondið hvað þetta er...

Vá… hvernig getiði sigtað út fimm uppáhalds lögin ykkar á einhvern lista…ekki gæti ég það, of erfitt…bara of mikið af góðu stöffi þarna úti! Tók eftir að enginn er búinn að minnast á lög eins og Painkiller (Judas Priest), Holy Wars (Megadeth) Sabbath Bloody Sabbath (Black Sabbath), Another Return To Churchill (Artch), Together As One (Death), Angel Of Death (Slayer), A Change Of Season (Dream Theater), Don´t Talk To Strangers (Dio), Seventh Son Of A Seventh Son (Iron Maiden), Eagle Fly Free...

kork… Það má vera að Slayer hafi verið stofnuð á undan, allavega um svipað leiti, en Metallica gáfu út demo 1981 (“No Life ´Till Leather” eða “Metal Up Your Ass”, man ekki alveg) og það var hornsteinninn að thrashinu og setti standardinn. Á þeim tíma voru Slayer enn að covera Judas Priest. Þegar Kill ´Em All kom út, tveimur árum seinna, voru Metallica löngu orðnir kóngar í neðanjarðar-metalsenunni, demo-ið búið að dreyfast til Evrópu og hellingur af hljómsveitum farnir að feta í þeirra spor....

Bráðskemmtileg grein 999, líkt og Mayhem greinin þín þarna um daginn… ítarleg, áhugaverð og vel skrifuð! Þekki samt Deicide ekki það vel… ég á “Serpents Of The Light” og er ekkert alltof hrifinn en langar samt að kynna mér þá betur. Kannski þessi gripur verði fyrir valinu Hef líka heyrt lagið Lunatic Of God´s Creation sem er alveg magnað!

…hmmm…ok…það er semsagt nóg að ýta bara einu sinni á takkann (:

Góð grein! Ég var tíu ára þegar ég heyrði lagið “Master Of Puppets” fyrst (13 ár síðan) og fram að því hafði ég ekki heyrt neitt harðara en Guns n´ Roses! …Þvílík upplifun!!! Þvílíkur kraftur!!! Þetta lag gjörsamlega breytti mínu lífi og mínum viðhorfum, og á allan heiður af því að gera mig að þeim tónlistarfíkli sem ég er í dag. Fyrir það verð ég ævinlega þakklátur! Platan er meistaraverk og er á toppnum yfir bestu metalplötur sem ég hef heyrt. Þetta er, að mínu mati, líka metnaðarfyllsta...

Ég heyrði einhversstaðar að doublekikkið hans Lars í Dyers Eve, væri í raun bara tvær sekúndur loopað aftur og aftur. Örugglega ekkert til í þessu en þó var, á þessum tímapunkti, að verða augljóst að Lars væri ekki nógu góður trommari fyrir Metallica eins og þeir voru að þróast (Þeir hafa tildæmis aldrei getað tekið Dyers Eve almennilega á tónleikum). Hann stóð sig samt með prýði! Skemmtileg kenning hjá þér (Iommi) með meininguna bak við “Shortest Straw”. Hef aldrei pælt í þessu áður. Frábær...

Fín grein um magnaða plötu! Annars held ég að gaurinn í titillaginu hafi ekki beint verið saklaus. Opnunarlínan “Guilty as charged, but damnit it ain´t right, there´s someone else controlling me” gefur sterklega til kynna að að hér sé um geðveikan morðingja að ræða! (: Escape er samt að mínu mati slakasta lag þeirra frá 80´s tímabilinu. ..og jú, The Call Of Ktulu er byggt á samnefndri bók eftir Lovecraft og hefur mér verið sagt að lagið sé tífallt betra ef maður hefur lesið hana! Takk!

Fyndið! Það að halda að AC/DC séu satanistar er svo “ABSURD”!!! Þeir fengu þetta orðspor á sig í kringum árið 1979 þegar þeir gáfu út plötuna ‘Highway To Hell’, sem fór víst eitthvað fyrir brjóstið hjá prestum og fínum frúm. Á albumcoverinu má sjá horn og hala á Angus Young, sem var ekkert trúarlegt statement heldur bara fíflaskapur og húmor. Titillinn á plötunni og textinn í titillaginu er einfaldlega tilvitnun í kæruleysislegan lísstíl þeirra (sem b.t.w skilaði söngvaranum, Bon Scott, í...

Jújú, satt er það. Þessi plata er alveg mögnuð en stóri gallinn við hana er söngurinn. Mér finnst LaBrie einhvernveginn alltaf ná að klúðra viðlaginu (í flestum lögunum). Annars er þetta ekki auðvelt hlutverk, að semja sönglínur inn í svona flóknar tónsmíðar. ´ Tékkiði líka á meistaraverkinu A Change Of Seasons! Titillagið (verkið) er það gott að ég á bara ekki orð og svo eru þar einnig nokkrar magnaðar tónleikaupptökur, þar sem DT covera nokkur af sínum uppáhaldslögum.

Hef ekki heyrt þessa plötu enda mjög erfitt að nálgast plötur með Death hér á landi. Aftur á móti eru Human, Symbolic og Sounds of perseverance (þær einu sem ég hef komist í) allar á topp 10 yfir bestu metalplötur allra tíma, að mínu mati. Schuldiner var snillingur! Annars er “Fragile art of existence” ekki Death plata, heldur hliðarverkefni Schuldiners, undir nafninu Control Denied!

Hef ekki heyrt þessa plötu enda mjög erfitt að nálgast plötur með Death hér á landi. Aftur á móti eru Human, Symbolic og Sounds of perseverance (þær einu sem ég hef komist í) allar á topp 10 yfir bestu metalplötur allra tíma, að mínu mati. Schuldiner var snillingur! Annars er “Fragile art of existence” ekki Death plata, heldur hliðarverkefni Schuldiners, undir nafninu Control Denied!

Sú var nú einu sinni tíðin, að maður gekk niðurlútur um götur reykjavíkur, hugsandi með sér hvernig best væri að enda þetta allt saman, og með línuna; “One shot and the world gets smaller… Shoot, shoot, shoot motherfucker” efst í huga. Í dag finnst mér boðskapur MM ekki vera “fremdu sjálfsmorð” heldur “dreptu þinn gamla undirgefna mann og farðu að lifa”!!! Eins finnst mér hann ekki predika um trúleysi (hvað þá satanisma) heldur frekar trúfrelsi! …semsagt: Ekki láta undan pressu frá öðrum,...