Verð nú að segja að það var þegar mig dreymdi einusinni að ég væri dáin,, ég sá alla, en enginn sá mig, gat samt látið svona merki um að ég væri þarna, en það fattaði enginn, og ég sá mína eigin jarðaför og fullt meira, og þetta var svo raunverulegt, svo raunveruleg tilfinning að þegar ég vaknaði var ég í svo miklu sjokki (því mér leið geðveikt illa í draumnum og var líka í sjokki þar) að ég bara allt í einu fór að grenja :O :( og restina af deginum eyddi ég í einhverjar svakalegar pælingar...