hæhæ.. skrýtið að lesa greinina þína, því að ég hef lent í því sama…fyrir utan það að ég stóð hinum megin við borðið…þ.e.a.s ég var afgreiðsludaman :) og þessi strákur var alltaf að koma til mín að versla, og hann gjörsamlega heillaði mig upp úr skónum frá fyrsta degi, en ég þorði aldrei að spyrja hvað hann hét, svo hætti hann að vinna í hverfinu þannig að ég sá hann minna, en svo hitti ég hann 2 mán. seinna..þá var ég alltaf að rekast á hann á götunni, og eitt skipti á djamminu, þá sá ég...