hehe, báðir bræður mínir lærðu sænsku en ég dönsku… En seinna meir varð ég hálf fegin, bæði ákvað ég að ég hefði enga ástæðu til að hata dönsku og svo mundi ég aldrei nenna að fá gagnlaust frí í nokkrum tímum og þurfa að taka það út í frítíma. En sænskan minnir mig að sé norðurlandamál númer 1. Hljómar líke eilítið betur. :)