ég held ég sé ein af mjög fáum sem skilur þig með áfengið. frá aldrinum 10-13 fokking hataði ég það. það skildi enginn afhverju ég var svona pirruð yfir bara áfengi. Hataði hvernig fólk varð skapstórt, útúr heiminum, bullandi eða ælandi. öllum vinum mínum voru drullusama hvort foreldrar þeirra væru að drekka og sumum fannst meirasegja bara fyndið. fékk alveg instant þunglyndiskast þegar gamla fékk sér rauðvín óspart var það nú. var alltaf drulluleiðileg við hana og ef hún kom veltandi hérna...
vinkona mín og vinur núverandi kærasta minns voru að hittast bara einhvertiman í 10 bekk. vorum alveg góðir kunningjar, hafði engan áhuga á honum. síðan hættu vinafólk okkar að hittast þannig ég sá hann ekki eins oft og áður, bara í partýum og síðan á böllum. en hann var alltaf bara vinur minn lol, þangað til hann byrjaði í skólanum mínum og ég varð gjett hrifin af honum þá byrjuðum við að hittast. einu ári seinna byrjuðum við saman
ekki af því að strákar hafa ekki áhuga, ég bara leyfi þeim ekki að hafa áhuga á mérað þessi strákur sem ég var að tala um, væri hrifinn af mér (sagði mér það aldrei, en hann lét það mjög skýrt í ljós) . ……Ég á við mjög mikla sjálfstrausts-erfiðleika að stríða Ég byrjaði að djamma meira, þó að ég drakk ekki.lol
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
