Einu sinni hélt ég að Ísland væri gott land. Allir góðir og flottir, vinir og allir í gúddí. En, ég og vinur minn lentum í því óhappi í dag að taka strætó. En það er ekki frásögu færandi, nema það að vinur minn (sem við skulum ekkert nefna á nafn, en það byrjar á “E” og endar á “yjólfur”) ætluðum að borga í hann með einu stykki fimmhundruðkaggli, og þar með gefa strætó þennan 40 kaggl, og vera súper góðir gaurar. EN við lentum í því óhappi að hella niður vökva (bjór). Örlítið mikið, en...