en það er bara málið að það er svo rosalega erfitt að segja “ég mun ekki ala krakkann minn upp svona…” svo þegar mar er 14 ára finnst manni kannski að mar sé fullorðinn, en mar er það alls ekki, mar er að ganga í gegnum svo margt, er að breytast… annað orð kynþroskaskeið… ég man sko alveg hvað ég var stundum geggjað fúl útí mömmu að banna mér að gera þetta og hitt, mér fannst að hún skildi mig sko alls ekki… en ég er svo sannarlega þakklát henni í dag. maður þroskast og lærir svo lengi sem...