Ég sat hérna ein í fjörunni og týndi fallegar skeljar og söng mín endalausu lög….aðeins 11 ára gömul. Hún kom og sagði fallega “komdu með mér og ég skal vera vinur þinn”. ég gekk á eftir henni, en svo við hlið hennar….við hlógum saman og lífið var yndislegt. Ég gekk hraðar, ég gekk fyrir framan hana og ég sá mannveru úr fjarska. Hún nálgaðist, hún sagði við mig “komdu með mér og ég skal vera vinur þinn” ég leit fyrir aftan mig….þarna sat hún á stórum steini og horfði til mín, tárin glömpuðu...

Dag einn var maður sem hafði fengið nóg af borgaralífinu. Hann ákvað því að flytja í gamlan kofa á háu fjalli, því þar fengi hann sko frið. 3 árum síðar var bankað á dyrnar í kofanum gamla þar sem maðurinn átti nú heima. Hann fór til dyra og þar fyrir utan stóð annar maður og sagðist koma hinumegin frá fjallinu og ætti þar sjálfur ágætis kofa. Þeir fóru nú að tala saman og allt milli himins og jarðar þar til aðkomumaðurinn segjir: “heyrðu, á morgun klukkan 12 á hádegi verður partý hjá mér !”...

þetta er fyrsta sagan mín hérna, og ég er ekkert viss um að hún verði mjög góð eða löng. Hún er byggð á sönnum atburðum og sögð frá mínu sjónarhorni. Vona að ykkur líki hún bara. Við sátum við eldhúsborðið og borðuðum saman. Mamma stóð við vaskinn döpur, ég vissi aldrei af hverju hún var svona oft döpur…hurðinn opnaðist…ég heyrði röddina hans, röddina sem ég man ekki lengur en ég hata samt meira en allt annað. Raddirnar hækkuðu, þær öskruðu, mamma öskraði. Mér var illt, ég sagði við þær….þær...

Ég er 14 ára stelpa og á dísarpáfagauks sem heitir Ásta. Ásta er handmötuð frá Tjörva og er hún mjög góð og blíð. Ég fékk hana frá stelpu í reykjarvík þegar hún var rúmlega 1 árs og hún var mjög fljót að byrja að treysta mér. núna er ég búin að eiga hana í 1 ár og það er búið að vera einstaklega skemmtilegt og frábær félagsskapur. Þegar við kynntumst fyrst var hún svolítið stygg og vildi auðvitað ekki leyfa mér að klappa sér og snerta alls staðar, en núna treystir hún mér mjög vel og leyfir...

Eitt kvöld kom maður inná á bar og hafði þar mjög lítinn hest með sér. Barþjóninn verður þá mjög forvitinn og byrjar að spurja út í þennan hest sem var rétt 6 cm á hæð eða svo. Barþjóninn spyr: “heyrðu vá hvar fékkstu eiginlega þennan hest. Hann er alveg geðveikt flottur, þú verður að segja mér hvar þú fékkst hann…?” Í fyrstu vill maðurinn ekki segja hvar hann fékk hann og færist mikið undan, þar til barþjóninn gefst upp. Næstu kvöld heldur maðurinn áfram að koma með þennan einkennilega hest...