oft virðist undraland svo góður og skemmtilegur og friðsæll staður, svo maður heimsækir hann oftar, og oftar og oftar, þangað til maður er farinn að eyða öllum sínum tíma þar, og draumaland verður ljótara og ljótara með tímanum, þar til maður hefur verið hlekkjaður með aðra hendina þar í, þá er kominn tími til að gera eitthvað en ég tek undir flest annað í frásögn þinni, nema við vinirnir gengum allt of langt allt of lengi