Ég held að maðurinn þurfi alltaf að hafa e-ð sem hann trúir ekki á, ég til dæmis trúi á drauga en hef samt miklar efasemdir um guð á himnum. Reyndar trúi ég því að það sé e-ð gott sem vaki yfir okkur og það getur svo sem veið guð. En aftur að “draugaganginum”, það hefur oft gerst fyrir mig eins og þú talaðir um að ég hefði sett hluti á e-n stað og ekki fundið hann aftur fyrr en eftir töluverðan tíma, á sama stað. Það er samt ein undantekning á því, ég setti skæri á (eldhús)borðið við hliðina...