Náðu í smá sand(með svipaða kornstærð og sykur eða salt) og blandað saman við fljótandi sápu, það virkar betur en ef bara er notuð sápa, og skrúbbaðu vel. Liturinn ætti allavega að dofna. Sandurinn virkar einsog sandpappír, tekur efsta lagið af skinninu (það er dautt nú þegar) og líklega mest af litnum, sápan og vatnið mýkja húðina svo það er betra að nota hana en í neyð er hægt að bara skrapa efstalagið af, en það er ekki góð hugmynd. Það er til sápa með plastkornum ef það er til svoleiðis...

Náðu í smá sand(með svipaða kornstærð og sykur eða salt) og blandað saman við fljótandi sápu, það virkar betur en ef bara er notuð sápa, og skrúbbaðu vel. Liturinn ætti allavega að dofna. Sandurinn virkar einsog sandpappír, tekur efsta lagið af skinninu (það er dautt nú þegar) og líklega mest af litnum, sápan og vatnið mýkja húðina svo það er betra að nota hana en í neyð er hægt að bara skrapa efstalagið af, en það er ekki góð hugmynd. Það er til sápa með plastkornum ef það er til svoleiðis...

Athugaðu hvort það sé enhvað á milli loftnetsins og sendisins.

Virkilega góð grein.

Hefur enginn heyrt brandarann um brauðið endalausa. Þetta fer eftir því hvaða enda þú ert að tala um, með öðrum orðum það er skilgreiningar atriði.

Alveg sammála.

Þetta er með betri frumsömdu ljóðum sem ég hef lesið á huga.

Búinn að bæta tveim “gömlum” skólabókum inn

Hulda er sú/sá eini/eina sem er með vit hérna…

COOL