Það er svolítið skondið þetta með að sjá eitthvað þegar maður hefur misst einhvern kærkomin þér, því að stuttu áður en þetta hófst eitthvað að viti þá dó reyndar amma mín. Þetta er núna búið að standa yfir í hálft ár eða svo en áður en ég byrjaði í skóla þá heyrði ég oft raddir, oftast eins og einhver væri að kalla á mig. Röddin var oftast eins og í henni mömmu og oft var hún svo skýr að ég svaraði á móti. Á þeim tíma hafði ég ekki misst neinn sem ég þekkti. Einhverjar hugmyndir um þetta?...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
