Það kom nú rétt áðan upp skrýtinn hlutur núna áðan, ég var bara í tölvunni í rólegheitum, og síðan heyrði ég að það datt eitthvað á gólfið, og ég heyrði það vel.
Síðan heyrði ég að það var aftur tekið upp, og ekkert meir, ég heyrði síðan mömmu labba upp stigann hjá okkur og síðan spurði ég hana hvort að þetta væri hún, “Nei, ég var bara að koma upp”
Ég sagði henni frá öllum hlutunum sem voru að gerast og hún varð bara glöð og brosti og sagði “Þá veit ég að amma og afi eru hjá okkur” Nefnilega þau bjuggu til þetta hús sem við eigum heima í og áttu heima í því rétt fyrir fæðingu mína.
Ég var aldrei hræddur við þetta eða neitt, og ég hef aldrei tekið þessu alvarlega, og mér finnst langaamma vera að taka til eftir mig, raða warhammer dótinu upp aftur, og svona og vera í húsverkum.
Ég hef aldrei orðið vitni að því að þau hafi eitthvað verið að flakka í kringum mig, enda myndu þau vita að ég yrði hræddur.
Þetta hefur verið væntanlega góð og hlý langaamma sem ég er feginn að hún séi hjá okkur og líka langaafi.
Hvað mynduð þið gera ef þið væruð í mínum sporum?

Dange
Flipskate.