„Fjandans hávaði er þetta“! bölva ég með sjálfri mér um leið og ég slæ hendinni fast í „snooze“ takkann á vekjaraklukkunni. Nú er það byrjað, enn einn mánudagurinn, helgin á enda og upphaf nýrrar viku. Í dag vakna nákvæmlega sömu væntingar og þrár eins og síðasta mánudagsmorgun og mánudagsmorguninn þar á undan. Væntingarnar um að þess vika verði eitthvað skárri, að núna sé kominn tími stökkbreytinga í mínu lífi, að ég muni loksins vakna hamingjusöm og allt verði í lagi, að mig virkilega...