Glugginn er skítugur og Bob Dylan er í tækinu að raula eitthvað um örlög og einfaldleika. Græni liturinn er farinn að dofna. Það er ekki langt í það að laufblöðin fara að umbreytast í gul, rauð og brún litbrigði sem skyggja á veruleikan. Haustlitirnir eiga það til að gera það, leiða hugann frá myrkrið, kuldan og hversdagsleikan. Það er að einhverju leyti ánægjulegt að horfa yfir blauta grasið og tréin sem taka á móti góðkunnuga norðanvindinn með blíðum hreyfingum. Allt gengur þetta upp á...

Vindurinn Hver hefur skipað þér að fljúga, fuglinn minn? Hver hefur sagt þér að krjúpa, ástin mín? Var það vindurinn við gluggan sem hvíslaði til þin? Hver hefur skipað þér að vaxa, blómið litla? Hver hefur sagt þér að gráta, stúlka litla? Var það vindurinn sem hvíslaði til þín? Hver hefur sagt þér að eldast, skógurinn villti? Hver hefur neytt þér í hornið, strákurinn stillti? Var það vindurinn sem blés inn um dyrnar til þin? Hver hefur sagt þér að skína, sólin góða? Hver hefur leitt þér í...

Er hún lyfti pennanum enn einu sinni uppúr blekinu vissi hún að hvert orð var lygi. Hvert einasta orð. Frásögnin hafði stjórnað fingur hennar sem léku létt yfir grófan pappírinn. Ein blaðsíðan á fætur annari. Skriftin eins og prentuð…svo fullkomin. Líkt og frásögnin, lygin, draumurinn. Því hún vissi að það var draumur sem fyllti brúnu flekkóttu blaðsíðurnar. Draumurinn hafði mótast allt frá barnæsku hennar. Blindað hana. Svo falskur, breiddist hann eins og þungt rykugt teppi yfir veruleikan...

Þetta ljóð skrifaði ég í íslenskutíma hjá Skafta þar sem maður lærir nú ekkert á því sem hann segir manni að gera ákvað ég bara að læra eitthvað sjálf. Eiginlega mest bara ég að leika mér að einhvers konar formi á ljóði, ef það má kalla þetta það….bara að prufa! Sjónarhorn Undrun alheimsins á henni snerti ekki hjartað, snerti ekki sálina í henni… Athvarf hugsanna hennar földu myrku leyndarmálin, földu allan sársaukann hennar… Hrafnsvart hárið hans, dimmgræn augun, veittu henni aldrei athygli...

þetta voru þvíííííílíkir tónleikar!! Það á EKKERT eftir að toppa þetta. það getur ekkert toppað það að standa fremst á Robert Plant tónleika og hann lítur inn í augun þín og brosir. Það toppar svo allt að gríða spilalistann sem rótarinn hendir út á eftir:D Sem ég gerði og því ætla ég að deila því með ykkur hérna hvaða lög Kappinn spreytti sér á!! (í réttri röð of course) NO QUARTER SHINE IT ALL AROUND BLACK DOG FREEDOM FRIES HEARTBREAKER THAT'S THE WAY TIN PAN WALLEY TAKAMBA GALLOWS POLE...

Já, það fer bara að koma að þessu… 3 DAGAR EFTIR! get ekki beðið! Ég hlustaði á þennan fína þátt um Robert Plant á Rás2 í gærkvöldi. þar var tilkynnt að líklegt væri að kappin myndi taka þessi Zeppelin lög á tónleikunum á föstudaginn: That's the way (Led Zeppelin III) Heartbreaker (Led Zeppelin II) Black Dog (Led Zeppelin IV) When the leavee breaks (Led Zeppelin IV) Babe I'm gonna leave you (Led Zeppelin) Whole Lotta Love(Led Zeppelin II) Þessi lög eru svona þau sem hann er kannski helst að...

Samdi thetta ljod a medan eg skrifadi thad her. I dag 30/03/2005. I midjum fjarsjodnum. Bindur sig fast vid hugann og snyr hann i hringi. Af hverju svo skitug? Hvi var hun geymd? Vita thau? Jafnvel… føldu thau? Eg se blodid ur henni, blodid mitt… I henni. Ef eg hefdi aldrei opnad fjarsjodinn…?

Tileinkað þér elsku Kjartan minn, elskulegur fjölskylduvinur okkar. Ég hugsa enn hlýtt til gömlu góðu daganna í Osló….með morgunblaðið og stækkunarglerin. Ódauðleg minning í huga mínum. Hér koma nokkur ljóð úr ljóðabókinni Dagbók Lasarusar eftir Kjartan Árnason. Hér kemur eitt úr kaflanum Lasarus æskir handleiðslu: Leyndardómur líffæranna Undarleg er anatómían: Ég er með nýrun full af draumum. Draumum sem brotna niðrí frumeindir sínar einsog allt annað sem þar lendir. Fara síðan rétta...

Vonast til að fá þetta á forsíðu þó það sé ekki frumsamið:D A Farewell Flow down, cold rivulet, to the sea, Thy tribute wave deliver: No more by thee my steps shall be, For ever and for ever. Flow, softly flow, by lawn and lea, A rivulet then a river; No where by thee my steps shall be, For ever and for ever. But here will sigh thine alder tree, And here thine aspen shiver; And here by thee will hum the bee, For ever and for ever. A thousand suns will stream on thee, A thousand moons will...

Tvö ljóð sem skrifuð voru skrifuð í gærkvöldi. Tek gjarnar við gagnrýni. Systurást Hjarta mitt sló aldrei jafn fast Og þegar ég sá hana. —Af sama blóði— Sverðið í hjarta mér þyngra En nálin í hendi hennar. —Af sama blóði— Skilin alein eftir, óskiljandi, En heyri ennþá grátinn. —Af sama blóði— Óþekkjandi öll og blóðug lá hún á gólfinu. —Af sama blóði— Aldrei við, stöðugt fjarri í huga og að skapi —Af sama blóði— Á stundum var ég bara gleymd en ávallt til staðar. —Bundar af systurást— Faith...

Untitled fields of blood o´gracefull sky flesh in mud the moon sets high shooting gun o´heartless man dear not run! you did it you can Lights Shine moonlight, bright. Away, obey the night. Light in darkness trapped… Flame of morning burn. Daylight, have we earned?

Hér kemur ljóð sem ég skrifaði fyrir stuttu… A Morning Far Away After the gold rush, the boy stood straight and tall. Her heart so empty and crushed. He had built a wall. The sunlight hit the bricks. A leef fell silent to the ground; with sorrow, pain so sick. No colours, no light…no sound. The sky, she flew away. Left him by the fire. Freedom left astray. She got along; higher, higher. Left alone he felt the loss. The sorrow, lonelyness and pain. Their lifelines no longer cross. She left...

Einn góðan vordag 2004 var ég á leiðinni að skella mér á ball með vinkonum mínum. Þá hefur han pabbi minn (mesti tónlistaráhugamaður sem ég þekki) tekið upp spóluna Neil Youn & Crazy Horse - Rust never sleeps. Hann spólar fram að My My Hey Hey og segir mér að hlusta á þennan ótrúlega gítarleik og þetta fullkomna hljóð. Ég sest forvitin niður í stólinn og fer á ballið orðlaus yfir því sem ég hafði heyrt. Þetta lag er án efa eitt af uppáhaldslögunum mínum. Maður fær aldrei ógeð. Og...