Ung og heit sigldu þau seglum þöndum um lífæð ástarinnar í leit að hjarta velsköpuðu hjartalaga hjarta með hólf fyrir bæði. En funheitt blóðið bar hann burt með blik í auga. Um háræðarnar hríslast hún með hugaróra og yrkir einmana ljóð um ólgandi þrá. Í ósæð og afkimum hjartans óma ástríðustunur svo ákaft er elskendur mætast að eldrautt hjartað missir slag í bylgju af blóði berst hann burt hún hríslast um háræðar - og stynur.