Ég er á sama máli. Það er oft verið að þræta fyrir að konur séu ekki menn. Ástæðan er líklega sú að sumir hafa gleymt að orðið maður getur þýtt fleira en karlkyns maður. Það vill nefnilega þannig til að maður er líka nafnið á tegundinni okkar. Líkt og með hunda. Hundur er nafn tegundarinnar en líka það sem karlkynið er kallað en það eiga náttúrulega flestir að vita.
Flott hjá þér að fara þetta og fínt að segja frá því. Ég held að það sé flestum mjög hollt að komast svona að heiman og kynnast því hvernig farið er að annarsstaðar (þó ekki sé nema annarstaðar á landinu, ekki endilega í útlöndum). Fyrir utan hvað þetta er örugglega skemmtilegt:)
Já. Þetta lítur dálítið út fyrir að vera orðið svona vana samband… en samt einhvernveginn ekki fyrst hann er svona huggulegur við þig þegar hann loksins gefur sér tíma til að vera með þér. Ég get engin ráð gefið þér. Ég botna ekkert í manninum né hans atferli gagnvart þér. Sumu fólki er hreinlega ekki nokkur leið að botna í yfirleitt…
Ég veit svo sem ekki hvernig karlar hugsa en stundum finnst mér gott að halda málunum stöðugum þó svo að þau séu ekki alveg eins skemmtileg og hugsast getur. Til dæmis að vera í sambandi sem maður hefur kannski ekki neitt rosalegan áhuga á en þar sem það er enn meira vesen og leiðinlegt að hætta í því þá lætur maður sig hafa það… (ég hef reyndar ekki gert það) En hefur þetta verið svona lengi?
Öss! Svona á almennilegur ástmaður ekki að haga sér. Ég veit svo sem ekki hvað ég myndi gera í þínum sporum en ég veit að þegar ég ,,gleymi“ einhverju eða ,,nenni” því ekki trekk í trekk þá hef ég lítinn áhuga á málinu.
Já ég fattaði hvað þú varst að spá þegar ég var búin að svara… Ég veit ekkert um svona ættir og þannig. En fékkstu klárinn ekki hjá einhverjum? Þessi einhver gæti vitað eitthvað… En þú ert kannski bara búin að tala við viðkomandi og komast að að hann veit ekki neitt. Jæja. Gangi þér allavega vel.
Sko. Ég er ekki neinn harðjaxl og ekki heldur strákur að þykjast vera það (ég er nefnilega ekki strákur). En mér finnst íslenskt brennivín afar gott dry en svo er hægt að blanda það bara í vatn… (ég blandaði því reyndar eitt sinn í krækiberjasaft og fannst það ágætt)
Ég verð að viðurkenna að þetta vissi ég ekki fyrir. Ég taldi að hesturinn hlyti að vera meðvitaður um að hann bæri byrði ef maður sæti á baki hans… En þakka þér fyrir að upplýsa mig um staðreyndir málsins, jafnvel án þess að tala barnamál.
Ef ég skil þig rétt þá er betra að ríða við taum til að senda hestinum þau skilaboð um að hann sé að bera byrði en ekki að hlaupa frjáls… Segðu mér endilega hvort þetta er rétt skilið hjá mér. Annars þakka ég þér fyrir að fræða mig um þetta.
Ég held að hross finni alltaf á sér hvernig knapanum líður þ.e. hvort hann er óöruggur eða til í hvað sem er. Það er sem er magnað við suma hesta er að þeir taka mark á þessu og fara vel með þá sem eru óöruggir en leyfa sér meira með öruggan knapa. Þetta er gera nú samt ekki nærri öll hross en það virðist (miðað við þetta atvik) sem Þokki þinn sé þessum hæfileika gæddur (ég kýs að kalla þetta hæfileika að minnsta kosti). -Dinni
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..