Heill her. Heill her af hugsunum réðist inn í hausinn á mér. Inn um allar æðar í enninu flæddu þær og til augna minna komu myndir og í eyrum mínum léku hljóðfæri á meðan sundurlausar setningar, byrjanir á smásögum, byrjanir á bálki af vel ortum vísum um nútímahetjur og samtímaskáld dundu í takt við tennurnar á mér sem glömruðu af hræðslu við það að vera byrjaður að hugsa. Eina smáhugsun þoli ég, eða auðvelda skipun, en nú leið mér illa, því þetta var heill her. Algjörlega óstöðvandi....

Lengst í burtu fyrir langa löngu voru systkini sem áttu sér þann draum heitastan að komast burt frá þeirri eymd og fátækt sem þau bjuggu við á Sílandi. Elstur þeirra var Lasdín. Hann var stór og sterkur og alveg rosalega þrjóskur. Hin systkinin litu upp til hans, en sérstaklega þó hún Díslan, sem var yngst af þeim þremur. Miðbróðirinn hét Andlís og honum fannst leiðinlegt hvað hann varð oft skilinn út undan. Innst inni elskaði hann systkini sín, en hann var ekki eins sterkur og Lasdín og...

Þóroddur var múrari. Hann bjó á Kaldalandi. Hann hafði áhuga. Hann hafði áhuga á öllu sem við kom stjórnmálum. Besti vinur hans í öllum heiminum var Dabbi, þeir voru svo góðir vinir að þeir ætluðu meira að segja að skýra börnin sín í höfuðið á hvorum öðrum. Þóroddi fannst gaman að stjórna en Dabba fannst það allt í lagi því þeir voru bestu vinir. En einu sinni hitti Þóroddur fallega konu. Þau urðu bestu vinir. Betri vinir en Þóroddur og Dabbi. Afþví að aldrei hefði Þóroddur gifst Dabba, og...

Ef ég ætla að stökkva verð ég að safna í mig kjarki. Ég verð að peppa mig upp aðeins. Afhverju er ég að þessu? Til þess að leita svara. Hver sagði mér að gera þetta? Siggi. Um hvað vorum við að tala? Við vorum að horfa á spólu og mig minnir að hann hafi sagt: „Það er ótrúlega merkilegt hvað maður hugsar þegar maður lendir í lífshættu. Það er eins og það sé spólað hratt í gegnum líf manns. Maður sér skýrar glefsur af því sem skipti mestu máli í lífi manns og þannig veit maður alltaf eftir...

Ég sit einn og aldrei sef Alltaf hreinn og laus við þef Aldrei seinn og engan tef Ungur sveinn í lygavef. Þið eruð öll ömurleg Þið eruð öll ömurleg Þið eruð öll ömurleg Takk fyrir.

Sólin sleikir einsog hundur Ég blotna allur af hita þetta var minn lang besti blundur þar til fuglarnir byrjuð'að drita Rósin stingur mig í tána mig blæðir næstum út náttúran kallar mig bjána því ég drekk landann af stút Því enda ég þetta kvæði með skoðun minni ég sekk hundurinn gaf mér æði þið eruð öll ömurleg þið eruð öll ömurleg þið eruð öll ömurleg Takk fyrir.