Ring, ring (Þögn), HRRIINNGG, HHRiInng.
'Já, halló.' (Halló, er þetta spurning eða upphrópun eða hvað?)
'Góðan daginn, er þetta á Vogi?' sagði hrjúf, rám og brotin karlmanns
rödd. Svona eins og fimmtugur karlmaður væri enn í mútum.
'já, þetta er á Vogi.' sagði ung karlmannsrödd sem svarað hafði í símann
á vogi þegar hann hringdi. Köllum hann bara Svaramaðurinn.
'Hey flott maður, Mig vantar pláss á Vogi fyrir mig og tólf aðra' sagði
hrjúfa röddin.
'HHAa, vantar þig hvað. Hvað heldur þú að þetta sé? Eitthvert pláss fyrir
þig og þína til að koma og láta renna af þér? ha, er ekki allt í lagi heima
hjá þér' Sagði svaramaðurinn furðu lostinn.
'Nei, ég veit alveg hvað Vogur er og hvernig þetta virkar. Þetta er bara
vandamál hjá mér og okkur og við verðum að komast í meðferð svo ekki fari
illa fyrir okkur. Við hefðum auðveldlega getað misst vinnuna nú í ár, við
stóðum ekki nógu vel. Og til að fyrirbyggja að það gerist aftur þá verðum
við að fá pláss' sagði hrjúfa röddin.
'Heldur þú að þetta sé eitthvað hótel þar sem þú getur pantað pláss og
ekkert mál? ha? Nei þetta er Vogur, hér þarft þú að hafa vottorð frá
heimilislækni sem staðfestir þetta vandamál hjá þér og tiltekur alvarleika
málsins. Og jafnvel þó þú hafir það þá er ekki þar með sagt að þú komist
hér inn. Hér er biðlisti meira en mannhæðar hár og það er erfiðara að
komast að á vogi heldur en Háskóla Reykjavíkur.' Sagði svaramaðurinn með
stighækkandi röddu.
'Það horfir allt í kaldakol hjá okkur' sagði hrjúfi. ‘Ef við missum vinnuna,
ef við töpum því trausti sem það hefur tekið margar aldir byggja þá hefur
það víðtæk áhrif. Fullt af fólki missir vinnuna. Fólk sem er alls ekki í
stakk búið til að takast á við almennann íslenskan atvinnumarkað. Fólk sem
stendur sig ótrúlega vel og hefur unnið kraftaverk hvert einasta ár. Fólk
sem endar á götunni ásamt okkur bræðrum og um leið slokknar væntingarloginn.
Ástin, umhyggjan og gleðin sem við búum til í hjörtum fólks hvort sem það
viðurkennir það eður ei deyr. Og þá vinur minn, og þá er ekkert eftir.’
'Bú hú, Mér gæti ekki verið meira á sama. Ef þú spyrðir mig héldi ég að
það vantaði í þig meira eina eða tvær skrúfur. Hvað heitir þú annars??'
Sagði svaramaðurinn.
'Ég heiti ketkrókur og er jólasveinn. Ég og bræður mínir eigum við þennan
alvarlega vanda að stríða núna.' sagði hrjúfa rödd ketkróks.
'Ha, ert'að grínast, Ketkrókur. Haha. og hvernig vildi það til að þið
ánetjuðust áfengirsdrauginum?' sagði svaramaðurinn.
'Ja, við vorum nú bara á leið í bæinn með gjafirnar fyrir krakkana og þá
mættum við stórum, stórum trukk fullum af indælis jólamjöð sem heitir
Tuborg. Við snérum við til að tékka á þessu, og síðan varð ekki aftur
snúið. Við náum ekki að afhenda gjafir nema til ca. helmings af öllum
þeim börnum sem áttu að fá gjafir. Þetta má ekki endurtaka sig. Okkur
vantar hjálp.' sagði ketkrókur.
'Jæja ok, komiði hingað í fyrramálið, ég sé til hvað ég get gert, svona
af því þetta eruð þið. En þú segir engum frá því'