Skil þig.. Ég hélt framhjá fyrrverandi kærastanum mínum í fyrstu vikunni sem við vorum saman, sagði honum það ekki fyrr en nokkrum mánuðum seinna reyndar. Hann ákvað að fyrirgefa mér, þótt hann hafi verið sjúklega reiður. Hann öskraði ekki, skammaði mig ekki, horfði bara á mig einsog ég væri ómerkilegasta manneskja í heimi. Held mér hafi aldrei fundist ég vera jafn.. skítug, worthless og bara ógeðsleg. Vorum saman í næstumþví ár, nýhætt saman, og erum rosa góðir vinir í dag.. vona ég :) En...