Ragnheiður biskupsdóttir brókar var með sótt og beiddi þegar Daði mælti á latínu. Hann kenndi henni sitthvað til gamans og til gagns og gjörðist snemma þaulkunnugur gatinu. Í skammdeginu vildi henda að villtust bestu menn og var oft fyrir kvenlíkami í rúminu. En milli draums og veru þeir vissu óglögg skil og voru síst að pæla í því í húminu. Og Ragnheiður hún fæddi einn dag hann Daðason, menn dylgjuðu menn báru hana út, menn hæddu hana. En hlýðið góðir drengir það er hlálegt en þó satt, það...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..
