líf er nokkurnvegin í sama formi eftir dauðann. í orðstýrnum meðan við erum í gangi og einnig erum við að undirbúa að fara allan tímann. það er enginn tilgangur annar en að skilgreina sig í augum hinna og þeim orðstýr sem maður vill að verði eftir þegar maður er farinn. þetta eru Heidegger og Snorri Sturlu eru sammála um. Deyr fé deyja frændur, dey sjálfur hið sama, en orðstýr eigi.++