já, það er hluti af alkóhólismanum. Maður er háður áfenginu, þetta er samt ekki eins og að vera háður sígarettum eða eitthvað í þá áttina. Þetta er allt annað. En ég meina, hver lítur á þetta með sínum augum, ég kannski lít öðruvísi á þetta en þú, svo mér finnst kjánalegt að vera að rökræða svona um þetta.

ég er ekki að tala um það sem AA er búið að vera að tyggja ofan í fólk, þetta er bara líðan alkóhólistans, að sjálfsögðu hefur hann alltaf val, hann bara gerir sér ekki grein fyrir því, hann veit það ekki og því finnst honum nauðsyn að taka sopann. Eða þú vest hvað ég meina .. get ekki alveg útskýrt.. allavegana, þeim langar að taka sopa en samt ekki. Líkaminn vill það, hann þráir það, en andlega líður þeim hræðilega og óska þess að þeta hverfi .. allavegana í mörgum tilfellum held ég.

veit fullvel að þetta er fíkn, en þetta flokkast samt undir sjúkdóma, líkt og þunglyndi og svoleiðis dót.

Samt, þegar maður sér þetta með augum alkóhólistans, honum líður eins og hann hafi ekki val, eins og þetta sé eitthvað sem hann þurfi að gera. Ætla að leyfa mér að bera þetta saman við áráttu, þó það sé nú ekki alveg rökrétt, en fólki með áráttu finnst eins og það þurfi að gera ákveðna hluti annars komi eitthvað slæmt fyrir þá. Með alkóhólistann, honum líður eins og hann hafi ekki val, eins og hann þurfi að gera þetta, annars sé honum í versta falli óhæft að lifa, eða svoleiðis. Finnst...

Þetta er samt sjúkdómur, og getur víst gengið í ættir. Þörfin í alkóhól getur erfst. Eða það hef ég allavegana heyrt alla mína ævi. Með því að segja að þetta sé einungis skortur á sjálfsaga ertu í rauninni að segja að þetta sé aumingjaskapur.

haha, þú getur ekki fullyrt það að alkóhólismar séu ‘snargeðveikir’ á milli fyllería. Alls ekki satt. En mikið rétt að alkóhólistar eigi að vera ábyrgir fyrir gjörðum sínum eins og allir eiga.

Mamma mín er óvirkur alkóhólisti, man hvað það var erfitt að sjá hana svona. Ég veit fullvel að hún vildi þetta ekki en réð ekki vð þetta. Þetta fylgdi þunglyndinu sem hún var búikn að vera með í þrjátíu ár. Yfirleitt drakk hún eftir að hafa tekið þunglyndislyfin og það gjörsamlega messaði upp hausnum á henni. Hún var ótrúlega rugluð og skrýtin og mér bara fannst ég ekki þekkja hana lengur. Svo lenti hún í bílslysi, sem hún slapp fáránlega vel úr. Hún var elt af frænku minni og frænda, sem...

Mona lisa er nú samt ekki mikið dularfullari, síðasta kvöldmáltíðin er mikið dularfullari en hún lítur út fyrir að vera og fólk heldur :) en ég er að gera ritgerð um leonardo da vinci, og þessar heimildir hjálpuðu mér mikið. Takk fyrir :]