Nú ætla ég að leyfa ykkur að heyra ljóð sem mamma mín samdi á meðan hún var að tala í símann. Ég er að deyja drottni mínum, ég vildi bara sofa og sofa og sofa, helst ekki tala við neinn, vera inni í mér. Láta sem ég heyri og sjái ekki, mig langar að svífa á braut, en hvert? Hvað finnst ykkur?