Nú ætla ég að leyfa ykkur að heyra ljóð sem mamma mín samdi á meðan hún var að tala í símann.

Ég er að deyja drottni mínum, ég vildi bara sofa og sofa og sofa,
helst ekki tala við neinn,
vera inni í mér.
Láta sem ég heyri og sjái ekki,
mig langar að svífa á braut,
en hvert?

Hvað finnst ykkur?