Kannski ekki lag sem hentar við jarðarför en “Being held” með The for carnation er ekkert annað en DAUÐINN NÁLGAST. Ég verð alltaf skíthræddur þegar ég heyri það. Annars væri Condescend með Low gott lag til að sefa fólkið.

ahhhhh….. 1 japancakes - the sleepy strange(að sjálfsögðu:) þessi diskur endist bara svo vel, vinnur vel á við hlustun. 2 radiohead - amnesiac 3 the album leaf - one day i'll be on time 4 bonnie prince billie - ease down the road 5 paula frazer - indoor universe 6 tara jane o'neil - in the sun lines 7 low - things we lost in the fire 8 herman düne - switzerland heritage 9 ida - the braillie night 10 migala - ardé gleðilegt ár!!<br><br>-Japan Cake

já, en þetta skiptir svosem ekki máli. Það virðast ekki vera margar hljómsveitir í háskólanum svo að það verður bara einhverri nice hljómsveit boðið. Takk samt fyrir að lesa þennan póst.<br><br>-Japan Cake

Það stendur til að bjóða einni íslenskri hljómsveit að fara til Lille í N-Frakklandi að spila eitt kvöld. Þetta er á algjöru byrjunarstigi en hugmyndin er sú að hljómsveitarmeðlimir séu í háskólanámi, þar sem kvöldið er í tengslum við háskóla við Lille. Þess vegna er ég að shortlista þær sveitir sem koma til greina. Allir endilega að senda mér línu ef þeir vita um einhverja hljómsveit.<br><br>-Japan Cake

kemur mér ekki á óvart að eitthvað hafi skolast til í kollinum á mér… enda langt síðan ég heyrði söguna um the sea and cake. bið alla aðdáendur þeirrar sveitar velvirðingar á guðlastinu.<br><br>-Japan Cake

belle & sebastian er nefnd eftir ítölsku skáldsögunni “Belle et Sébastien”. The Sea and Cake átti víst að heita The C in Cake, það er C-ið í Cake. Hinsvegar misheyrðist hljómsveitinni þegar John McEntire kom með tillöguna, og héldu að hann hefði sagt The Sea and Cake. Þannig minnir mig allavega að sagan hafi verið.. Lali Puna heitir svo einfaldlega vegna þess að Valerie Trebeljahr er kölluð Lali og er frá Luna… Fleiri skemmtilegar sögur kann ég ekki, fyrir utan þær sem þegar hafa heyrst...

ég veit að það er asnalegt að senda inn annan lista en þar sem svo margir hafa fleiri en 10 bönd geri ég það(til að sýna hvað ég hef mikið vit á tónlist, því ég er svolítið barnalegur). og það er ekki ég sem er snillingur, heldur kærastan mín sem gaf mér disk með japancakes:) uppáhaldshljómsveitirnar mínar II(næstum því uppáhalds) louise attaque(franskt þjóðlagarokk) paula frazer calexico yo la tengo bed pinback labraford sonic youth black heart procession tara jane o'neil ida shellac herman...

Ég þekki Calexico, á Hot Rail. Þeir eru mjög góðir, ég held að þetta séu bara tveir gaurar sem spila á flest eða öll hljóðfærin. Ef maður fer út í suðurríkja-þjóðlagatónlist þá er vel þess virði að tékka á damien jurado, willie nelson, john cunningham og clem snide, sem spila allir einhverskonar þjóðlagatónlist. svo er lift to experience ágætis hljómsveit, frá texas. og songs: ohia… þótt ég sé ekkert viss um að hann sé frá suðurríkjunum.

engin sérstök röð clem snide hood low sigur rós radiohead elliott smith will oldham godspeed u black emperor! the for carnation japancakes<br><br>-Japan Cake

Ennio Morricone ER snillingur!! Hvernig gat ég gleymt honum. Ég elska spagettí vestra… og alla þá tónlist sem minnir á þá. Tvær hljómsveitir sem spila tónlist sem minnir ansi mikið á villta vestrið eru sérstaklega Nachos Vegas og spænsk sveit sem heitir Migala. Ég elska þessa tónlist, og svo auðvitað hvers konar þjóðlagatónlist.

Ég er að gera mér grein fyrir að þessi “fullyrðing” sem ég setti fram um kvikmyndir og tónlist er svolítið brengluð. Það er auðvitað til fullt af góðum tónistarmyndböndum. Myndbandið við Viðrar vel til loftárása er t.d. algjör snilld. Og þeir sem hafa farið á tónleika með Sigur Rós nýlega hafa líklega tekið eftir bakgrunnsmyndböndunum sem eru sýndar meðan þeir spila. Svo er auðvitað fullt af myndum með góðri tónlist. Ein sem ég gleymdi að nefna er Tilsammans, en ég er ekki viss um að allir...

Ég er nokkurn veginn sammála um tónlistina í Pulp Fiction og Reservoir dogs, en þetta fer náttúrulega allt eftir smekk. Sjálfur hlusta aldrei á t.d. Dust Brothers, þótt tónlistin sé góð á sinn hátt, og virki vel í myndinni. Tónlistin í Requem for a dream er líka góð, ég á meira að segja soundtrackið úr henni, þótt það standi ekki mjög vel eitt án myndarinnar.

Að sjálfsögðu kannast maður við Tim Buckley. Ég vill ekki endilega segja að hann hafi verið betri en Jeff, en plöturnar hans síast vel inn í heilann og þola meiri hlustun en t.d. Grace.

Fyrst ber að nefna tímalausu klassíkina "The Sleepy Strange með JapanCakes. Diskur sem ég mun aldrei hætta að hlusta á. Önnur klassík sem yfirgefur aldrei spilarann lengur en viku er t.d.: - Svo gott sem allir diskar Elliott Smith. - Low, Low og aftur Low, þá helst Songs for a dead pilot og núna um jólin er auðvitað upplagt að hlusta á Christmas. Svo er stuttskífan Last night I dreamt that somebody loved me einstaklega góð, gamalt Smiths lag. - One day i'll be on time - the album leaf....