einu sinni þegar ég var lítill að þá voru gangstéttirnar gerðar úr steiptum plötum sem voru ca. 1x1 metri. alltaf þegar ég labbaði á þessum gangstéttum þurfti ég að sjúga upp í nefið um leið og ég steig í hægri fótinn í hverjum kassa fyrir sig því þá yrði styttra að bíða til jóla xs og það var líka þannig að þegar ég horfði á beittann hlut t.d. blýant að þá þurfti ég alltaf að strjúka frá miðjunni á honum og út á endann því að mér fannst eins og æðarnar mínar myndu festast einhvernveginn við...