Ef þú pælir í þessu, koparvír þarf að ferðast fleirri tugi metra í örgjörva og gefa frá sér fleirri fleirri billjarða af 0 og 1 fryrir eina litla skipun. En heilinn þarf að fara örfáa sentimetra til þess að fá samhæfingu úr öllum stöðvum heilans sem gerist samtímis. Ég er ekki að sjá þetta gerast með koparvíratækninni allaveganna, en annars er ég ekkert inní gangi tæknimála líðandi stundar.

Við þurfum að byrja að búa til rökhugsun. Reyndar ef farið er útí það að þá hugsum við ekki eins frjálst og við höldum. Allar okkar aðgerðir snúast um að halda okkur lifandi, smama hversu langsótt það er að þá er tengslin milli t.d þess að fara í fallhlífarstökk og halda sér lifandi ekki skýr en þau eru. Við erum bara ansi vel forrituð vitsmunaverur.

Þú mátt kalla mig hvað sem þú vilt að halda þessu framm en stundum er sannleikurinn óþæginlegur, ekki alveg skemmtilegasti sannleikur í heimi það sem t.d Sigmund Freud heldur framm en hann er 99% réttur.

Ef við ættum að forrita vélmenni, yrðum við að forrita það til þess að geta lært að forrita sjalfann sig, og það væri svosem hægt sko en það tæki ofurlangann tíma að forrita billjón skipannir, eins og:
string vatn = “blautt”
if “vatn==blautt” = “taka hend uppúr vatni”.
Eða einhvernveginn, hef ekki forritað í mörg ár. Ég held að þetta sé fræðilega hægt að forrita eitthvað sem er gáfaðara en við, en það tekur bara fáranlega langann tíma. Og ef okkur tækist það að þá gætum við hannað vélmenni sem væru kanski billjónfalt rökhugsuðri en við.

Útskýrðu.

ég var nú bara að pæla en okei fyrirgefðu /_\