Það er ekki hægt að segja að afrek Ítala í Spáni eða Eþiópíu hafi verið eitthvað til að hrópa húrra fyrir, þar gerði þó herinn það sem Mussolini hafði ætlast til af honum, þ.e. að vinna. Flugher Ítala stóð sig vel í Spáni og reynslan af báðum stríðunum fól í sér að staðlaði rifill hersins var of kraftlítill (6,5mm) og að skriðdrekar þeirra voru of berskjaldaðir gegn þungri mótspyrnu enda allir þeirra drekar svokallaðir “light tanks” með oft bara vélbyssum en líka of lítilli 20mm fallbyssu...

Stjórnarskráin kveður á um það í 1. gr sinni að okkar land sé fyrst og fremst lýðveldi með þingbundinni stjórn og í annari grein að forsetinn og alþingi fari með löggjafarvaldið. 26. gr. segir svo, að ef forseti neitar að staðfesta lög með undirsskrift sinni skuli þau lög fara fyrir dóm allra kostningarbærra manna í landinu til staðfestingar eða synjunar. Lögfræðileg gagnályktun frá 26. gr. auk 1. og 2. gr. geta einungis átt við um að þjóðaratkvæðagreiðsla skuli haldinn um löginn en ekkert...

Hvernig kemmst fólk af því hver það er? Hvernig veit hinn “fallegi” að hann er slíkur? Hvernig veit hinn “ljóti” að hann sé óeftirtektarverður? Hvernig veit sá “skemmtilegi” að hann sé skemmtilegur, eða sá “leiðinlegi” að hann sé leiðinlegur? Hér ætla ég ekki að velta fyrir mér orsakum þessa, enda virðist þetta vera dæmigert skólabókadæmi um að ræða. Eg vil komast að niðurstöðu um annað. Ég ætla að beina hugsun minni af því hvernig fólk getur verið fallegt og skemmtilegt án þess að geta...

Þegar talað er um minnka umsvif ríkisins og auka vægi hins svokallaða frjálsa markaðar þá get ég ekki annað en fyllst ótta. Hvað er í raun átt við? Fáir hafa það markmið með slíkri einkavæðingu að afnema ríkið með öllu, en þrátt fyrir það þá stendur sú spurning ákallandi; hversu langt skal ganga? Þeir sem aðhyllast róttækar breytingar óska sér þess að ríkið hætti afskiptum af heilbrigðiskerfinu, menntakerfinu og annari slíkri félagslegri þjónustu og takmarki afskipti sín við almenna...