Hver er ég að segja að guð sé ekki til??? Þegar ég var yngri og reiður út í heiminn fyrir að vera ekki eins og ég vildi, þá vildi ég ekki trúa. Það bjó í mér forvitni í bíblíuna en ég þorði ekki að lesa hana vegna þess að ég var hræddur um að verða trúaður og einn af þeim veiku aumingjum, sem sagt hræddur við álit annara á mér (hver var sá veiki?). Ég var alltaf að flagga gáfum mínum með því að segja að trúabrögð væru rugl og heimurinn væri “fucked”, fannst allir fáfitar fyrir að vera ekki...