Nokkur þurrkatíð hefur verið í gangi á “gullaldaráhugamálinu” undanfarið og því ákvað ég að skella inn svo sem einni grein. Í lesbók Morgunblaðsins síðastliðinn laugardag (27.des) var heil opna (bls. 10-11) tileinkuð Bítlunum, þegar þrír aðdáendur voru fengnir til að skrifa stuttar greinar um goðin. Þetta voru blaðamennirnir Arnar Eggert Thoroddsen og Grétar J. Guðmundsson og gítarleikarinn Pétur Jónasson. Þar tala Arnar t.d um hversu miklir frumkvöðlar Bítlarnir voru, á meðan Grétar dregur...

Margir eru eflaust löngu komnir með leið á svona greinum um uppáhalds listamenn einhvers Jóns út í bæ, en mér finnst þeir alltaf jafn skemmtilegir. Þess vegna ákvað ég þegar ég lá hérna heima veikur að senda inn smá grein. Hérna tel ég upp mína fimm UPPÁHALDS söngvara gullaldarinnar, þ.e. ég er ekki að reyna að halda því fram að þessir séu þeir bestu. Þá er best að fara að byrja þetta. 5. sæti. Robert Plant- Led Zeppelin: Þessi maður er hreint ótrúlegur. Söng og samdi mikið af lögum í minni...

Eftir glæstan sigur á velskipulögðum og sterkum Færeyingum ( smá dramatík í þessu) eru Íslendingar komnir í efsta sæti riðilsins stigi á undan Þjóðverjum ( þó þeir eigi leik til góða). Skotar eru svo fjórum stigum á eftir Íslendingum en eiga einnig leik til góða. Í fjórða sæti eru Litháar einu stigi á eftir Skotum en búnir að leika jafn marga leiki og Íslendingar. Lestin reka svo frændur okkar Færeyingar með eitt stig þó þeir hafi átt skilið jafntefli í leiknum við okkur síðastliðinn...

Ég ákvað að skrifa þessa grein vegna þess að ég er farinn að hafa verulegar áhyggjur að þróun tónlistarinnar! Ég er enn frekar ungur að árum og er ekki langt síðan ég byrjaði að hlusta á tónlist að nokkru ráði. Nú er ég búinn að kaupa mér þónokkra diska og hlusta á þá. Ég byrjaði að kaupa mér nýlegar popp- og rokkplötur (samanber Creed, Staind, Metallica og Coldplay) fín tónlist og allt það. En síðan ég byrjaði að hlusta á eldra rokk (samanber Led Zeppelin, Meat Loaf, CCR, Dylan, Deep purple...