ég skrifaði þetta fyrir langa löngu Að þrá þig er eins og fíkn Að horfa á þig er sársauki augnabliksins að elska þig er þjáning eilífðarnar að snerta þig er löngun morgundagsins þú ert glerbrot sem ég stíg sífellt á þú ert sársauki sem aldrei hverfur sama hvað gerist – þú ert alltaf hér ég vil ekki vera hérna lengur þú ert hér en ég er það ekki ég bíð bara eftir þér bíð eftir að ég verð til augun þínum sem verður aldrei í þessu lífi

Þetta er fyrsta sagan mín svo ég vona það er eitthvap varið í hana. ;) Ganga sársaukans Ég hef aldrey getað gleymt henni þó að séu mörg ár síðan, en andlit hennar er greypt í huga mér, þó að það hefði verið aðeins í nokkrar sekúndur sem ég sá hana þá. Hún var dökkhærð með skærgræn augu, þvílíkur sársauki sem ég fann og sá stelpan gekk framhjá mér áðan, ég heyrði allar hennar hugsanir: Hún gekk framhjá þeim, þau sáu hana ekki frekar en venjulega. Fyrir heiminum var hún bara loftbóla sem...

þetta er bara hugsanir mínar. Hafið þið liðið þannig að það sé rífa úr ykkur hjartað hvert einasta skipti þið sjáið einhverja manneskju en honum/henni veit ekki hvernig ykkur líður (minnsta kosti tekur ekki eftir því). Svona hefur mér liðið síaðstliðna sex mánuði.Ég hef aldrey verið formlega með neinum og ég drekk ekkiog er mjög takmarköðum vinahópi sem er bara stelpur og ég er geðveikt feimin og það sjaldna augnablik þegar ég talavið stráka á fer allt í rugl. Það var einn strálur sem var...