Alltaf þegar fólk fer að tala um dauðann þá kemur þessi pæling upp hjá mér, afhverju í fjandanum óttast fólk dauðann svona mikið? Þegar við deyjum þá deyjum við bara ekki satt, afhverju að lifa lífinu í ótta þangað til í staðinn fyrir að skemmta sér og njóta lífsinns? Er ég bara vitlaus að sjá enga ástæðu til að óttast eitthvað sem kemur hvort er fyrir alla einhverntíman? Óttist þið dauðann? og þá afhverju? Ég bara skil ekki þennan ótta… En þetta var bara ég að tjá mig, Takk fyrir, en hvað...

Núna verður maður aðeins að monta sig af geðslaginu í tryppinu mínu, honum Strák, hann er 4.vetra og var járnaður í gær í fyrsta skipti og stóð bara svipað vel kyrr og vel taminn hestur, með rólegustu hrossum í járningu sem ég hef séð… Ótrúlegt… Er einhver með tryppi undan Tvisti frá Krossi eða einhverjum öðrum undan Gauta frá Reykjavík? Er að nefnilega spá hvaðan geðslagið í Stráksa komi… Eldri hesturinn minn, Þokki er sérvitur og gefur bara sumum upp lappirnar og á það til að neita því...

Hver og hvernig er litskrúðugasta hrossið sem þið hafið séð? Mitt er tryppið mitt hann Strákur undan Tvisti frá Krossi, hann er 4. vetra móálottskjóttur, sokkottur, hálfskottottur, nösottur og dauf stjörnottur.. Með þrílitt fax ;Þ mósott, brúnnt og ljóst… Endilega segið frá einhverjum séstökum/einstökum litafbrigðum sem þið hafið séð…

Ef þið finnduð síma úti og vissuð ekkert hver ætti hann, mynduði reyna að skila honum? Ég ætlaði varla að trúa því að það væri raunverulega til vel heiðarlegt fólk, þar til í gær… Einhvern veginn fór ég að því að tína símanum mínum úti fyrir 5 dögum, sama dag gaf ég upp alla von um að finna símann minn aftur, það var ekki pinnúmer á honum og um 1000 kr inneign… Svo hefðu ekki flestir hyrt símann? En nei, það var hringt í pabba í gær og sagt mér að síminn minn væri fundinn og ég gæti sókt...

Skilur einhver eitthvað í þessu sin, cos, tan rugli… Við Sonjal vorum að koma úr stærðfræði, og skildum ekki shit í þessu… Fyrsta skipti sem við getum ekki klárað alla stærðfræðina í vikunni á mánudeginum… Maður hálf skammast sín fyrir að eftir að hafa tekið ár fyrirfram í stærðfræði, stoppar maður á þessu og skilur bara ekki neitt… Skiljiði eitthvað í þessu? Hélt maður væri laus við skrítin orð í stærðfræðinni…

Hérna er sná ljóð sem ég skrifaði í flýti niður í tíma, því ég hafði gleymt að læra heima… Óvissan Ég vissi ekki hvað ég ætti að segja, ég vissi að ég ætti helst að þegja. Svo ég svaraði í gríni, og slepti öllu rími: Ef svo undarlega bæti að, að ég væri hrifin af einhverjum. Þá væri þessi einhver þú. Hvort þessu var tekið, sem alvöru, eða gríni, Það fékk ég aldrei að vita. Höfundur: Regí. Er þetta ekki vel heppnað, á miðað við aðstæður???

Til hamingju með áhugamálið fyrst fugla áhugamálið er loksinns komið ættum við þá að reyna að fá Kanínu eða nagdýra áhugamal??? Hverjir eru sammála??? Til hamingju allir sem að því stóðu að koma fugla áhugamúlinu inn!!! Kv. Regí

Ég ætla að senda inn uppskrift sem mjög fáir þekkja af hinu dásamlega bragðgóða kókosbrauði. Kókosbrauð fyrir 2 1) Bræddu smá smjörlíki á pönnu, hafðu hitann 6-7. 2) Láttu 4 matskeiðar af sykri á pönnuna. 3) 2 matskeiðar af kakó (Ekki Swiss miss, ég mæli með bónuskakóinu) 4) 1/2 - 1 dl af vatni 5) Blandaðu öllu vel saman 6) Skelltu venjulegu brauði á pönnuna (2 sneiðar) 7) Veltu því vel upp úr og láttu svo á disk. 8) Stráið kókosmjöli yfir Ég mæli með því að drekka mjólk með, verði ykkur að...

Ég veit ekki hvar ég á að byrja en best væri að byrja á því að segja ykkkur frá því hversu mikill hvolplingur hún gat verið, áður en hún hitti Írisi, þá fyrst lærði hún að halda sig með mér og fjarri eldri hundum. íris er Iris Setter hundur sem býr hliðin á okkur. Við Tieo vorum að koma heim úr göngutúr, ég hafði það fyrir vana að sleppa henni við götuendann eins og ég hef alltaf gert, við sáum Írisi ekki strax. Ég tók ekki eftir henni fyrr en litli hvolpurinn minn hljóp af stað á átt til...