Jæja, þá var maður orðinn 17 ára. Jibbý!….Nei, það var nefninlega ekkert JIBBÝ! við það. Maður var kominn í framhaldsskóla, byrjaður að komast í kynni við almennilegt djamm og svona, en þá áttaði maður sig á því að maður var bara ekki velkominn neins staðar!!! Ég reddaði náttúrulega bara málunum, fékk lánuð skilríki ónefnds fjölskyldumeðlims, og gat loks farið með fólkinu útá lífið. But NOOOOOO!! Þá hvíslaði lítill fugl því að það væru til litlir búálfar, sem kölluðu sig Eftirlitið, sem ynnu...