Ég lá í rúminu og var rétt að festa svefn þegar allt í einu birtist andlit fyrir sjónum mínum, andlit sem ég gæti aldrei fyrir mitt litla líf þekkt aftur og þaðan af síður lýst fyrir ykkur. Samt man ég að þetta andlit var ekki vinsamlegt. Það bara var þarna allt í einu og sagði lágt: “Þúve passi!” Ég var allt í einu glaðvakandi, með ónot innanum mig allan og ögn hraðan hjartslátt. Fyrst skimaði ég í kringum mig í hálfrokknu herberginu en áttaði mig svo á því að þetta hafði ekki verið að...