eg var að gramsa i gömlum blöðum og eg fann þetta herna.. endilega gefið mer ykkar skoðun a þvi..;) I slowly fade away far far away from this world I go to a fantasy place where there's only me and you we're lying in the grass just looking at the *stars* talking about things that matter and things that don't I feel so naked but still i don´t feel shy this whole world just feels so F***** nice it's not just a silly girls fantasy It's my only good memory

þetta ljoð er kanski enginn klassi en mig langar að fa alit annara.. þetta er bara hreinlega það sem eg er að hugsa þessa dagana so just enjoy..;) i know you can see me but do you really know what's behind my eyes can you see my soul do you know that it cries it cries beacouse im so afraid. you have been playing with fire and you have lighted up my life i'm not asking if i can be your wife i'm just letting you know how i feel inside i'm scared and i dont know what to do you are my deepest...

ég hata etta lif alltaf a moti mer langar að gripa hnif em Þa man eg eftir þer hva myndir þu gera? sæiru eftir mer? myndiru bregðast við eins og eg? skera? litil tar lita dagsins ljos komin aftur eftir margra ara hvild? renna niður andlitið þvi eg se eftir þvi að leyfa þer að elska mig eins og eg se þess virði læt hnifinn falla þvi eg man eftir þer þu ert það eina goða i minu litla hjarta. utaf þer þa man eg eftir me

Fyrir tveim dögum var ég “saklaus” allavega fyrir þeim En nú er ég ekkert nema vandræði horfin inn í minn eigin heim í gær lærðu þau um tíkina sem ég er heyrðu sögur sem enginn vissi þau heyrðu um þann mikla missa að missa ákveðna ýmind sem í raun var aldrei mín ýmindin sme þau mótuðu fyrir mig þau gerðu það til að hugga sjálfa sig vildu ekki viðurkenna hvert ég stefndi Ég gaf þeimloorð sem ég aldrei efndi Ég lofaði að breyta aldrei sjálfri mér lofaði að ég myndi alltaf vera ég Ég sé eftir...

var eitthvað að? varstu sokkinn niður i eitthvað myrkrað svað? vildirðu koma aftur heim? eða vildirðu kannski svífa langt útí geim? af hverju dóstu? af hverju fósrtu? ég spyr og spyr en fæ ekkert svar spyr pabba hvernig þú varst hann svarar eins og allir hinir “bróðir minn var yndislefur drengur” þurkar burt tár og fer hvað gerðist þennan dag? ákvaðstu að lífið væri leiðinlegt lag? eða var þetta kannski “slys”? spurningarnar eru að raðast upp í huga mínum og þurfa að komast niður á blað mig...