-Regndropar- Regnið drýpur rólega af vöngum rúllandi bílar þjóta framhjá mér í strætóskýli einn ég sit í öngum seitlar vatn milli gatanna hér. Af hverju endaði ég mína einu ást? Á kinnum mínum blandast regnið tárum grátandi sá ég þig, þú á rúminu lást því endir er kominn, frá öllum þessum árum. Grátt andlit bílstjórans brosir skakkt boginn af sorg ég í sætinu sit regnið á rúðunni skellur í takt rokið blæs á mig, hverfur mitt litla vit. Út úr vagninum ég stíg, bitur í bragði blindur ég var af...