Fín grein hjá þér Divaa. Ég fann Wicca sjálf fyrir tæpum þremur árum síðan og fyrir mér “meikar þetta allt sens” Það er hægt að rökræða trúmál fram í rauðan dauðan en það kemur í raun aldrei neitt út úr því. Það eina sem við getum gert er að fylgja þeirri sannfæringu sem býr í hjartanu hjá okkur sjálfum. Eins og ég sé þetta þá er útfærslan “Guðinn og Gyðjan” ævafornt byrtingarform sem einhvernvegin týndist “on the way” það sést einfaldlega á öllum þeim hellamyndum og styttum sem hafa verið...

Jubb… þessi ….. :o) ekki nema þú hafir annað nafn yfir það……??