Hann sat á gólfinu og horfði á hana sofa. Hann fann þægileika tilfiningu fara um sig þegar að hann rétti hönd sýna framm og strauk kinnina á henni létt. Hann var að vísu fullur en hann fann hvað honum þætti vænt um hana þegar að hann horfði á hana þarna. Hún hafði náð í hann af bjórkvöldi hjá vinunum, hann hafði gleymt veskinu sínu og datt engin annar í hug til að hringja í heldur en hana. Klukkan var að ganga 6 og sólin var komin upp. Þó að þetta hefði bara verið þriðja skiptið sem þau...

Ég er til. Það er staðreynd. Það er eitt af því fáa sem ég er alveg vissum varðandi sjálfan mig. Ég sit í sófanum herberginu mínu fitlandi við plásturinn á hendinni á mér starandi á símann sem liggur við hlið mér. Ég hafði látið plástuinn á hendina á mér fyrir kurteisis sakir. Fólk tekur því alltaf alvarlega þegar að það sér örin og skurðina á höndunum á mér. Það er ekki eins og ég sé geðveik. Ég er ekki að reyna að drepa mig. Ég er bara að láta mér líða betur. Sumir drekka, neyta vímvuefna,...

“Á ég að þora þessu” hugsaði hann með sjálfum sér og tvísteig í fæturnar. Hann hafði ekki þekkt hana lengi en samt var eins og þau hefðu þekkst í mörg ár. Þau töluðust daglega og voru trúnaðarvinir. Hún var sú fyrsta sem hann hafði sagt afhverju hann talaði ekki við pabba sinn. Hann var sá fyrsti sem skildi hana, skildi hvernig það væri að vera utangarðs og enginn til að tala við. Samt höfðu þau aldrei hisst. Hann hafði óvart rekist á heimasíðuna hennar, þar sem hún var að biðja um hjálp...