Um daginn var ég í sundi með vinkonu minni þegar við sáum týndann hund. Hann var blendingur gulur á lit og rosalega stór. Hann var allveg ofbóðslega vina legur og við klöppuðum honum og honum leið greinilega vel hjá okkur. Við fórum heim og tókum ekkért eftir að þessi vinalegi hundur var að elta okkur. Þegar við vorum komnar heim sáum við það og reyndum að segja honum að fara heim til sín en hann vildi það ekki. Þessi káti hundur var voðalega hlýðinn og góður en hvað áttum við að gera við...

Þegar ég var lítil fengum við okkur hest sem við skírðum Lúkas. Lúkas var mikill barnahestur og var mjög gæfur. Þegar við fengum hann var hann 10 ára. Ég fór strax á reiðnámskeið með hann og hann var stilltasti hesturinn á námskeiðinu. Á námskeiðinu áttum við að gera jafnvegisæfingar með því að standa á hestinum. Lúkas var svo hlíðinn að ég gat alveg staðið á honum án þess að einhver héldi í hann. Eftir hvern tíma á námskeiðinu gaf ég honum alltaf hestanammi til að sýna honum hvað hann væri...

1. Það var einu sinni ljóska sem vildi læra á þirlu. Hú gat það og settist inn í þirlunna þegar hún var komin upp í 10 fet var allt í lagi í 20 fetum enn í lagi og líka í 30 og 40 fetum enn í 50 fetunum hrapaði þirlann. Þá kom fólk og spurði hvað hefði gerst ljóskann sagði þá!mér var svo kallt að ég slögti bara á stóru viftunni fyrir ofan mig. THE END