ÞAð er einmitt málið. Ég get ekkert talað við neinn. Gæti aldrei talað við mömmu eða pabba um þetta, þau vita samt í hvernig ástandi ég er en ég hleypi þeim ekki nálægt tilfinningum mínum. Ég kann það bara ekki. Og varðandi sálfræðinga, þá er ég á svipuðum nótum og Dvergabondi. Ég t.d. þoli ekki geðlækna, sálfræðinga og þannig fólk. Get engann veginn fengið sjálfa mig til að treysta einhverju random fólki sem ég þekki ekki neitt og dæmir mig út frá einhverju sem ég segi því, en veit ekkert...