Dóttir mín er ein af þeim sem er mikill lestrarhestur og einn af fastagestum bókasafnanna. Hún er núna 10 ára og löngu farin að lesa fullorðins skáldsögur og les mikið af fræðslubókum. Hún tekur síðar bækur sjálf, þótt ég komi með henni. Ítrekað hefur hún þurft að kalla á mig, því starfsmenn hafa neitað að hún tæki bækur fyrir foreldra sína. Þeir neita að viðurkenna að hún geti lesið svo þungar bækur. Með Þjóðarbókhlöðuna finnst mér aldurstakmarkið óskiljanlegt og skírteinið of dýrt.