Mig langar bara að segja ykkur sögu Þegar ég var 13ára kyndist ég æsku ástinni minni. Hann bjó rétt fyrir neðan húsið mitt og ég gat séð heim til hans út um herpergis gluggan minn. Við vorum saman í skólanum en ég man engann veginn hvernig við kynntumst en það var eins og við hefðum alltaf þekkst og myndum alltaf þekkjast. Þetta var góður strákur og margar af mínum kærustu mynningum eru tengdar honum, ekkert sem hægt er að lýsa bara minning sem enn þann dag í dag bera með sér góða...

Ég veit að þetta er soldið gamalt og er kannski ekkert hita mál lengur en… Þannig er. ég myndi telja mig umhverfissinnaða svona í meðallagi ég hef svo sem ekkeert öfgakendar skoðanir á hinu og þessu sem kemur náttúrinni við en þegar ég hef skoðun á því fynst mér að náttúran eigi að njóta vafans frekar en hitt. Um helgina fór ég upp að Kárahnjúkum til að skoða þessa rosalegu stöð og framkvæmdir. (Ég tek það fram að ég hef ekki verið hlynt þessum framkvæmdum en er kannski með svona meira...