Don't think that you know me. I'm more than I show you. You only know what I let you see. You'll never know what's inside of me. Don't think that you know me. I want you to like me. You'd be afraid if I let you in. You'll never see what's beneath my skin. I could be a poet. Or maybe I paint. I might be a killer. Or may be a saint. Don't think that you know me. I'm more than I tell you. I'm all alone in a crowded room. Deep in my mind, lost in my gloom. Don't think that you know me. I don't...

Ég hef ljóta sögu að segja, sem gerðist í íslenskum raunveruleika, bara núna rétt áðan. Ég á í mesta basli með að skrifa, ég sé rautt af reiði og skelf og titra. Þessi frásögn er af föður mínum sem er öryrki,lamaður fyrir neðan mitti og bundinn við hjólastól. Hann var að koma af bensínstöð hér í borg sem liggur við aðallbraut og fer inná hana þar sem næsti bíll á eftir var í töluverðri fjarlægð,en á geysilegum hraða,svo hann þarf að hæga á sér (ekki mikið) þegar hann nálgast bíl föður míns....