Samdi þetta seinasta haust í slæmri þvinku. Þegar sólin skín Og einn ég sit Fynn hvernig hugurinn dvín Og rírnar mitt vit Á bekkinn stari Brúnn og beinn Á þessu eilífðar fari Eithvað svo einn Bakvið mig leinist tómið -Það sem ekki er til En ég heyri þaðan ómið En veit ei hvað ég vil Nú þessi buna Tekin er að hægjast Mig langar tímana að muna En stormurinn farinn að lægjast Nú ég tekinn er að eldast Brátt ég gamall verð Dagurinn kveldist Ég slíðra mitt sverð Yfir hafið ég horfi Á mánann...
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..