Samdi þetta seinasta haust í slæmri þvinku.

Þegar sólin skín
Og einn ég sit
Fynn hvernig hugurinn dvín
Og rírnar mitt vit

Á bekkinn stari
Brúnn og beinn
Á þessu eilífðar fari
Eithvað svo einn

Bakvið mig leinist tómið
-Það sem ekki er til
En ég heyri þaðan ómið
En veit ei hvað ég vil

Nú þessi buna
Tekin er að hægjast
Mig langar tímana að muna
En stormurinn farinn að lægjast

Nú ég tekinn er að eldast
Brátt ég gamall verð
Dagurinn kveldist
Ég slíðra mitt sverð

Yfir hafið ég horfi
Á mánann fallega stari
Tímar slegnir með orfi
Best að ég fari

Nú ég farinn er
Og kominn er annað
Ég við guð minn sver
Vissi ekki, að þetta væri bannað