Ég held að þetta “hard to get” virki á báða vegu. Maður sýnir áhuga en vill samt ekki láta halda að maður sé að byðja um hjónaband, hús, bíl, börn og hund :) Það er munur á “hard to get” og “enginn áhugi” því að ef maður hefur ekki áhuga, þá á maður í fyrsta lagi ekki að gefa síman sinn. Sumir eiga ervitt með að segja nei þú mátt ekki fá númerið. Þá er málið að svara ekki… láta þetta fate away. En eins og með mig, ég vil líka hafa strákana pínu hard to get, ekki samt of því að þá eru þeir...

Ég var að spá í hvort einhver geti sagt mér hvort það sé sniðugt að láta vængsnyrta þennan yngri. Ég er svo hrædd um að hann verði bara ennþá hræddari ef hann getur ekki flogið. Svo eru þeir líka í frekar stóru búri og þurfa aðeins að fljúga á milli greinana. Hann er ekki góður í að klifra. Hvað á ég að gera? Á ég að vera að láta vængsnyrta hann?

Ég heyrði einhverstaðar að heilinn í doberman hundum myndi halda áfram að stækka en hausinn ekki, og þessvegna yrðu þeir geðveikir með aldrinum. En þeir Rottweiler sem ég hef hitt hafa allir verið mjög rólegir og góðir. Æðislegir bangsar :o) Ég er nú samt skít hrædd við stóra ókunnuga hunda, þessar báðar tegundir og Schäfer því maður veit náttúrulega aldrei hvernig eigandinn hefur alið þá.