Taboulleh…. 2 bollar bulger wheat, (haegt ad nota cus cus) halfur bolli fersk steinselja, halfur bolli fersk minta, 1 tomatur, 1 matarlaukur, 2 sitronur extra virgin olivio oil. Skera nidur i litla bita: steinselju, tomat, lauk, mintu. Sett i skal, asamt bulger wheat(sem tarf ad vera mjukt, liggja i vatni,eda gufusjoda), sma olia og kreista sitronusafann yfir. Hraera med gaffal. Tetta er mjog gott, og nanast haegt ad borda med ollu. Svo eg mana alla i ad profa:)

Bókin Þrúgur reiðinnar eða The Grapes of Wrath, er skáldsaga frá kreppuárum Bandaríkjanna á fjórða áratugnum. Hún er skrifuð af metsöluhöfundinum John Steinbeck en hann er einn ástsælasti rithöfundur Bandaríkjanna. Bókin kom út árið 1939 og var strax þýdd á flest öll menningarmál heims. Nafnið tók hann úr Biblíunni n,t,t opinerunnarbókinni (14.19). John hefur skrifað fleiri bækur, þ,á,m Mýs og menn og Máninn líður. John fékk nóbelsverðlaunin í bókmenntum árið 1962. Þrúgur reiðinnar varð á...

Nú er komið að því! Ég verð að tjá mig með einni af asnalegustu lífsreynslu sem ég hef lennt í. Þannig var að ég og vinkona mín kíktum út á lífið sem og svo oft sem áður sl. föstudagskvöld. Skemtum okkur konunglega og dönsuðum og trölluðum alveg helling. Jæja staðnum sem við vorum á lokaði undir morgun, og við fórum út. Pælingin var bara að fara heim og sofa. Þá hóar kunningi okkar í okkur og við förum og spjöllum við hann og fleira fólk. Jæja, ég segist ætla rölta heim til mín. Hann spyr...

Skil ekki… hvað ég er að púkka upp á suma, sem eru þess ekki virði. Þess á milli… Reyni ég að forðast, þá sem þykja vænt um mig.

Ég geng áfram, af öllum krafti. -En ég veit að allt mun falla. Rokið þurkar upp augun, tárin hætta að koma.

Ég gaf þér brot, af hjartanu mínu. Þú vildir það ekki. En núna ertu kominn, og reynir af öllum krafti, -að fylla upp í sárið.

Þunginn er kaldur. Geymdur í holi, djúpt í hjartanu. Kemst aldrei út. Þótt nokkur hafi lykil, það vantar skráargat

Erfiðir tímar nú tennur mínar saga, tannlaus bráðum skal ég naga, tilfiningar og taugar sem brátt verður vikið, úr líkama mínum tekið og skitið.

Frænka mín blíð, hún sat í bíl, vissi mest lítið, allt er svo skrítið. Því var pakkað í tösku, brátt varð að ösku, englarnir tóku, þegar strakarnir óku.

Móðir mín söng mikið, fyrir systkinin mín litlu. Seinna varð allt svikið, í sorginni miklu.

Tökum það fram að ég hef aldrei skrifað ljóð í mínu lífi, en í nótt vaknaði ég og skrifaði þetta : Tómur er maginn, farin er sál, allt var ekkert innanfrá. Vitið verður drukkið, sagt er skál, öllu er hvolft, þegar mér verður mál. Dagurinn leið, þungur og svartur, úr mér var farinn allur kraftur. Gærkvöldið gleymt, þótt svæfi ég eigi, laufa ás -hvað? sagði góður peyi. Ég hamingjusöm er, oftar en ekki, þótt líf mitt stundum hleypur í kekki. Blóð mitt heitt, um æðar rennur, og margt í viti mínu...