ég kannast við þetta. nema kvíðaköstin hafa verið í öðru formi. alltaf þegar þetta hefur gerst, þá er það í stressandi umhverfi. lýsir sér þannig að mér finnst eins og allt verður mjög óraunverulegt, einhvernveginn svona tilfinning eins og lofthræðsla. verður skrítið að horfa á fólk og tala við það, færð kaldann svita, og skrítið tingle í hnakkann. og maður verður bara að yfirgefa staðinn til að jafna sig. þetta var verst hjá mér fyrir svona 2-5 árum, en ég næ mjög vel að höndla þetta núna....